2 Weken zijn omgevlogen!
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
07 Januari 2008 | Ghana, Kumasi
26-12-2007
Vandaag gaat onze 4-daagse reis door het noorden van Ghana beginnen. De bus die ons de komende dagen gaat vervoeren, zal om 5 uur bij de Barclays Bank in Adum zijn. Dit ligt in het centrum van Kumasi.
We staan dus om 03.30 op, kleden ons aan en om 04.00 heeft mijn gastvader het ontbijt al voor ons klaar. Brood met een gebakken eitje. Aangezien het nog zo vroeg is, rijden er nog niet veel taxi's, maar mijn gastvader heeft een taxi voor ons geregeld. Om 04.45 zijn we bij de Barclays Bank, we zijn de eersten. Een voor een voegen de andere vrijwilligers die ook mee gaan zich bij ons. Uiteindelijk is iedereen er. Een gezellige club van 15 mensen, 8 Nederlanders, 5 Duitsen, 1 Engelse en 1 Ghanees. Rond kwart over 5 is het busje er ook. De chauffeur heeft zijn broer en zoontje nog mee genomen en Mike (met wie ik de reis heb geregeld) gaat ook mee. Zitten uiteindelijk dus met 18 volwassenen en 1 kind in het busje, wat met alle bagage van iedereen net past.
We reizen eerst naar Baobeng, de monkey sanctuary. Hier krijgen we een rondleiding door het woud. Renate en ik waren hier al een keer geweest, maar zagen de apen nu van veel dichter bij. Ook hadden veel apen een jonkie gekregen, dus was erg leuk om te zien!
We vervolgen onze reis naar Kintampo, ongeveer 1.5 uur verder naar het noorden. In Kintampo gaan we eerst lunchen bij een soort van wegrestaurant, Jollof Rice en voor de liefhebbers kip. Daarna nog 10 minutjes in de bus en we zijn bij de Kintampo watervallen. Na hier ongeveer een uurtje te hebben vertoefd vervolgen we onze reis naar Mole. Dit is nog een lange weg te gaan.
Onderweg zie je het landschap veranderen. Het wordt veel minder groen, erg dor en droog. Ook zien we veel armoedige kleine dorpjes. De mensen wonen in kleine lemen hutjes. Ze hebben niks, maar schijnen op het eerste gezicht toch gelukkig te zijn. De dagbesteding bestaat uit wassen, koken , water uit de waterput halen (soms kilometers verderop) en proberen wat geld te verdienen met verkoop.
De laatste 90 km is een onverharde, zanderige, stoffen weg die we in het donker af moeten leggen. Alles behalve comfortabel. Er zitten echt enorm veel kuilen in de weg, het stof wat opvliegt van de weg prikt in je ogen en proef je in je mond. We doen ongeveer 3 uur over deze 90 km en komen dan ook 's avonds helemaal gebroken aan in Mole. Mike gaat de kamers voor ons regelen, wij bestellen wat te eten. Veel keuze hebben ze niet, patat of rijst. Het meerendeel van ons kiest voor de patatjes. Daarna is het de kamers verdelen, een douche nemen (het water wat we van ons afspoelen is echt bruin) en slapen. De volgende ochtend namelijk om 06.30 de safari wandeling.
27-12-2007
Om 06.30 verzamelen we. We krijgen een gids toegewezen die een korte uitleg geeft en dan gaan we op pad. De tocht duurt ongeveer 1.5 uur. Als we pas onderweg zijn, komen we olifantenstront tegen, van afgelopen nacht. Onze hoop is dus groot dat we olifanten gaan tegenkomen. Helaas is dit toch niet het geval. Wel komen we andere dieren tegen, antilopes, verschillende soorten vogels en zwijnen. Er is nog 1 kans om de olifanten te zien, vanaf 10 uur komen ze namelijk vaak naar een grote waterplas dicht bij ons hotel, om te drinken en baden. Als we terug komen van de safari wandeling nemen we een ontbijtje. Vlak na we het eten op hebben worden we geroepen dat de olifanten er zijn! Er is een gids die nog een keer met ons naar beneden wil (ligt in een soort dal). Zo komen we dus erg dicht bij de olifanten, het zijn er 2. Waarschijnlijk zijn we iets te dichtbij gekomen, want al snel lopen ze weg. Een andere groep zit in een soort van boomhut wat aan het water is gebouwd. Wij besluiten hier ook heen te gaan, met de hoop dat ze terug komen. Bij de boomhut aangekomen is de andere groep al weg, wij blijven hier nog even wachten. Dit blijkt een goede keus te zijn geweest, want niet veel later komen er 3 andere olifanten van de andere kant aangelopen! Echt heel bijzonder om te zien. Ze lopen lekker op hun gemak, eten af en toe wat van de bomen, prachtig! Heel even zijn ze uit zicht, maar dan komen ze weer tevoorschijn en besluit 1 het water in te gaan. Wij hebben een prima plek vanuit de boomhut, dus kunnen alles mooi zien. Daarna vervolgen ze hun weg naar een andere plas, dichterbij het hotel waar we sliepen. Voor ons is het tijd om terug te gaan, de gids moet de middagsafari voorbereiden. We lopen met een boog om de olifanten heen, om ze niet opnieuw weg te jagen. We kijken nog snel even bij de grotere plas, hier zijn inmiddels 4 olifanten hun bad aan het nemen. Echt heel indrukwekkend en mooi om te zien.
Om 11.30 zijn we terug bij het hotel, pakken snel onze spullen, want om 12.00 moeten we het hotel uit zijn.
Met zijn allen weer in het busje en ja hoor, dezelfde 90 km weer terug. Onderweg bezoeken we Larabanga, hier staat de oudste moskee van West-Afrika gebouwd. We krijgen een korte rondleiding door het dorpje en vervolgen dan onze weg weer. Rond half 2 stoppen we bij een soort van restaurant, waar we willen lunchen. Mike vraagt of dit hier mogelijk is en krijgt als antwoord dat er nog maar voor 5 personen eten is, ivm de kerst. Toch maar de 5 borden bestellen en delen. We zoeken buiten een plekje op en eten met 4 a 5 personen van 1 bord, heel knus.
Het eindstation van vandaag is Tamale, waar we rond 6 uur aankomen. Eerst naar een restaurant om eten te bestellen, daarna onze tassen in het hotel afzetten. Hier hebben we een uurtje de tijd voor. Het eten smaakt heerlijk. Nog snel een koude douche en dan heerlijk naar bed!
28-12-2007
Vandaag naar Paga, dit ligt helemaal in het noorden van Ghana. Hier gaan we Crocodile Pond en Pikworo Slave Camp bezoeken. Het is een erg lange reis hierheen, en Crocodile Pond valt erg tegen. Je moet een levende kip kopen met de groep, loopt naar het water, er wordt een krokodil gelokt, 1 voor 1 snel op de foto en dat was het. De levende kip wordt aan het eind aan de krokodil gevoerd. Dit alles duurt nog geen kwartier en je rijdt er wel 4 uur voor.
Pikworo Slave Camp is een stuk indrukwekkender. We krijgen een rondleiding door het voormalige Slave Camp + bijbehorende uitleg. Heel lang kunnen we hier niet blijven, ivm de tijd. We moeten namelijk weer terug naar Tamale. Om 9 uur 's avonds komen we weer aan in Tamale, waar we wat gaan eten en dan ons bed weer opzoeken.
29-12-2007
Onze trip zit erop. Vandaag alleen nog terug van Tamale naar Kumasi. Gelukkig is de weg bijna helemaal verhard. We vertrekken rond 9 uur en rond 1 uur zijn we in Kintampo. Hier nemen we weer onze lunch in hetzelfde restaurant. Pap, Renate en ik nemen Rice Ball met groundnutsoup. De rest neemt rijst.
Rond 7 uur komen we aan in Kumasi, de chauffeur zet pap, mam, puck en mij bij mij thuis af. We zetten snel onze tassen weg en gaan dan met zijn vieren wat eten in Sanbra, waar we eerste kerstdag ook gegeten hebben. Na het eten keren we terug naar huis en gaan dan al vrij vroeg weer naar bed.
30-12-2007
Rond 10 uur vertrekken we naar Renate's project. Met de Trotro ongeveer een uurtje. We nemen de keycoards en pennen mee die Claudia heeft meegegeven. De kinderen zijn hier super blij mee. Als lunch krijgen we hier gefrituurde Yam en plantain met een heerlijke saus bestaande uit verschillende groentes en een soort ei.
Na de lunch gaan we weer richting Kumasi, waar we een zwembad opzoeken. We gaan naar het Miklin hotel, waar ook nog een paar anderen van de reis zijn. We hebben een heerlijke middag.
's Avonds eten we gewoon bij mij thuis. We drinken nog wat koffie en jazeker, gaan dan weer vroeg naar bed.
31-12-2007
Oudjaarsdag. Pap, mam, Puck en ik gaan naar Ahwiaa. Hier maken ze alle beeldjes en maskers van hout en verkopen ze. Ook hier gaan we met de Trotro heen. We willen eerst het juiste Trotro station voor Yeji opzoeken, hier gaan we morgenvroeg naar toe. Dit blijkt een hele wandeling door de stad te zijn, erg leuk voor pap, mam en Puck om te zien. Het is erg druk, dus kunnen nu goed zien hoe Kumasi is. Na het goede Trotro station gevonden te hebben, nemen we de Trotro naar Ahwiaa. De mannen zijn net zo opdringerig als de vorige keer. We slaan weer aardig wat beeldjes in. Op het eind worden de mannen steeds opdingeriger, dus wij maken dat we weg komen.
Het was weer een dag vol nieuwe indrukken voor pap, mam en Puck, dus besluiten om terug te gaan naar mijn huis.
Renate komt 's avonds ook, we eten gezellig met zijn 5en en drinken 's avonds nog wat. Mijn gastfamilie vertrekt rond 8 uur naar de kerk, om vervolgens om half 2 weer terug te keren.
Ook wij hebben een spetterend oud en nieuw, we liggen rond half 10 in bed, de volgende ochtend wensen we elkaar gelukkig nieuwjaar.
01-01-2008
Rond half 6 staat er alweer ontbijt voor ons klaar. Ook heeft mijn gastvader een Trotro geregeld, die ons naar het Trotrostation voor Yeji brengt. De Trotro zit al aardig vol, wij met zijn vijfen erbij blijven er nog 3 plaatsen over. Pap wil deze 3 kaarten ook kopen, want dan hebben we meer ruimte in de bus. Ik vind dit een beetje onzin, maar na een kwartiertje gewacht te hebben, besluit hij om ze toch te kopen. Inmiddels zijn er nog 2 kaartjes over, die pap koopt. We vertrekken bijna, als pap weer 1 kaartje moet inleveren, omdat er nog iemand mee wil. Uiteindelijk dus maar 1 extra plaats. De weg naar Yeji is goed, we doen er ongeveer 4 uur over. In Yeji aangekomen (rond 1 uur) worden we bij een hostel gedumpt, hier kunnen we wachten tot de boot vertrekt. Het hostel is echt super smerig, je kunt er geen drinken of eten kopen, de bedden bestaan uit schuimrubberen matrasjes, echt heel vies. We zitten even bij te komen van de reis, als er iemand naar ons toe komt die vertelt dat er vandaag geen boot gaat. Dit is natuurlijk een enorme teleurstelling, Yeji is een klein, vies dorpje waar je niet wil overnachten. Zit er nog maar 1 ding op, weer terug naar Kumasi. We kunnen gelukkig nog wel wat te eten krijgen, bij een plek waar je drinken kunt kopen zijn ze zo lief om snel wat spaggetie klaar te maken voor ons. 4 Fris, 1 bier en 5 borden spaggetie voor 8 cedis.
De Trotro naar Kumasi zit inmiddels vol, dus we beginnen weer aan onze terugreis. Deze Trotro is een stuk minder comfortabel, echt oud en bijna geen ruimte om te zitten. Halverwege raakt de motor aan de kook, dus wordt om de paar kilometer stoppen om koud water in de radiateur te gieten. Al met al duurt deze reis aardig wat langer dan de heenweg. Erg moe komen we terug in Kumasi, waar we een guesthouse opzoeken. Pap en ik lopen naar het STC station om tickets te kopen voor Cape Coast, waar we morgen heen gaan. Pap, mam en Puck hebben namelijk genoeg van Trotro. Ivm holiday is het STC station gesloten, morgenochtend om 5 uur kunnen we de kaarten kopen, om 6 uur vertrekt de bus. Het is inmiddels half 8 en hebben erge trek. Omdat Sanbra zo goed bevallen is, gaan we hier nog 1 keer eten. Sanbra zit helemaal vol, maar voor ons wordt er een extra tafel neer gezet, helemaal super.
02-01-2008
Om 05.00 lopen pap en ik naar het STC station, de rest komt na. Aangekomen wordt verteld dat er geen bus naar Cape Coast gaat vandaag. Met dit goede nieuws gaan we terug naar het guesthouse. Er zit niks anders op dan toch met de Trotro te gaan. Om 6 uur vertrekken we, de reis valt erg mee, want rond half 11 komen we al in Cape Coast aan. We lopen naar Oasis Beach Resort, hier willen we wel een kamer. Blijkt dat de laatste kamer net verzegt is. Uiteindelijk toch een kamer, er vertrekken een paar om 12 uur. Wachten dus tot 12 uur, tot huisje is schoongemaakt. Om 1 uur hebben we nog geen sleutel, dus laten onze spullen achter bij de receptie en gaan Cape Coast even in. We kopen een zakje rijst op straat, heerlijk. Als we terug komen bij Oasis Beach Resort is de kamer klaar. Het blijkt eigenlijk een soort van hutje te zijn, allemaal los van elkaar, met op nog geen 30 meter afstand de zee. Eerst willen ze ons 2 hutjes geven, maar het past makkelijk in 1 dus we laten 3 matrassen brengen. Voor de rest van de middag doen we rustig aan, lekker wat lezen en op het strand lopen.
's Avonds eten we bij het Beach Resort, onder het genot van een trommel/dansvoorstelling. Als we op bed liggen horen we de golven op het stand kapot slaan, een heerlijk vakantiegevoel.
03-01-2008
Om 8 uur zitten we aan het ontbijt, we bestellen gewoon simpel brood met een ommelet, maar krijgen het pas om half 10. Daarna gaan pap, mam, Puck en ik naar Kakum National Park. Hier doen we de Canopy walk, een 40meter hoge brug tussen de boomtoppen door. Na de Canopy Walk eten we wat in het park en gaan dan terug naar Cape Coast.
's Middags bezoeken we Cape Coast Castle. Het plan was om morgen door te reizen naar Akosombo, om de stuwdam te bekijken, maar pap, mam en Puck willen nog graag een dagje relaxen in Cape Coast. Uiteindelijk zijn we het hier over eens en gaan dan zaterdag heel vroeg naar Accra en vervolgens door naar Akosombo.
04-01-2008
Een relax dagje, pap, Puck, Renate en ik gaan een ontbijtje op staat zoeken, mam neemt haar ontbijtje bij het Beach Resort. We krijgen een heerlijke cheesesandwich met ommelet en een grote kop thee. Verder doen we de hele dag niks bijzonders, liggen lekker op het strand boekje te lezen. De golven zijn helaas te sterk om de zee in te gaan.
05-01-2008
Om 5 uur gaat de wekker, we kleden ons aan en gaan dan naar dezelfde vrouw toe waar we gister het ontbijt hadden. Gelukkig is ze al open. Daarna pakken we een Trotro naar Accra. In Accra worden we gedumpt, we moeten een taxi nemen naar het Trotro station voor Akosombo. We hebben altijd nog met zijn 5en in 1 taxi gezeten, maar vandaag moeten we 2 taxi's nemen. Het Trotro station waar we moeten zijn is ontzettend druk, we worden van alle kanten geroepen en onze bagage wil iedereen wel voor ons tillen. De Trotro die we moeten hebben zit snel vol, dus kunnen onze reis snel voortzetten. De weg naar Akosombo is erg goed, we komen langs een buitenwijk van Accra, waar super grote luxe huizen staan. Om 1 uur komen we aan in Akosombo en zoeken een hotel op. We proberen het eerst bij Zyto Guesthouse, maar die heeft nog maar 1 kamer. 50 Meter verderop zit Soundrest Guesthouse, waar we meer geluk hebben. We nemen 2 kamers en vragen voor 1 een extra matras. Als we wat zitten te drinken vertel ik dat er 2 Zyto Guesthouses zijn in Akosombo, de een wat luxer (warm water en king size bedden), maar dat ik daar niet heen wou. De laatste nacht van pap, mam en Puck moet toch nog wel beetje Ghanees en niet vol met luxe!
De eigenaar moet nog naar het dorpje, dus kunnen met hem mee liften in de pick-up. Pap en puck moeten hem eerst aanduwen voordat hij start. We nemen onze lunch in Continental hotel, een heerlijke sandwich met een paar patatjes. Het blijkt dat we hier een speedboot kunnen huren, 25 cedis voor een half uur. De man brengt ons dan naar de stuwdam en weer terug. De andere manier om de stuwdam te bekijken is met taxi's. De boottocht lijkt ons allemaal mooier, dus besluiten dit te doen. De omgeving hier is schitterend. Na de boottocht lopen we terug naar ons guesthouse, waar we ons opfrissen.
's Avonds eten we bij het Voltahotel ter ere van Renate's verjaardag. Dit blijkt erg luxe te zijn, maar absoluut niet sfeervol. Het eten is wel goed. Bij het guesthouse nemen we nog een kop thee en gaan dan weer heerlijk slapen.
06-01-2008
Vandaag alweer de laatste dag van pap, mam en Puck. De 2 weken zijn echt omgevlogen. Gelukkig heb ik ze alles kunnen laten zien wat ik ze wou laten zien. We vertrekken rond half 11 naar Accra, halen onze spullen op bij SYTO en eten een kopje soep bij het Franse restaurant naast SYTO. Gelukkig kunnen we hier de bagage voor een paar uur kwijt. De middag bestaat vooral uit wachten, kopje koffie drinken. Om half 5 lopen we naar Halo Pizzaria, waar we voor het laatst met zijn allen gaan eten. Daarna onze spullen ophalen bij het Franse Restaurant en met een taxi naar het vliegveld. Het afscheid nemen gaat wat raar en snel, Renate en ik mogen niet mee de vertrekhal binnen, dus moeten snel afscheid van elkaar nemen. Wij nemen een taxi naar ons guesthouse en om iets over 10 hoor ik hun vliegtuig vertrekken.
07-01-2008
Om kwart voor 4 gaat de wekker, we gaan met de STC bus terug naar Kumasi en moeten om half 5 op het station zijn. De bus staat al klaar als we aankomen, maar het blijkt nog de bus van 4 uur te zijn. Gelukkig zijn er nog een paar plaatsen vrij, dus kunnen met deze bus mee.
Renate gaat terug naar Offinso en ik ga ook weer naar mijn eigen huisje.
-
07 Januari 2008 - 15:52
Sandra:
Hey lieverd....Ik vind het erg jammer dat ik deze vakantie heb moeten missen. Had graag gezien hoe je leven is in Ghana. En natuurlijk alle feestdagen samen door willen brengen. Volgend jaar weer beter. Geniet er weer van en niet weer ziek worden he! Dikke kus!! -
07 Januari 2008 - 15:58
Marieke:
he meisje!
echt super om te horen wat jullie allemaal hebben gedaan! echt een paar hele drukke maar zeker leuke weken!! echt super!!:) en dan is het zeker jammer dat de weken zo snel voorbij vliegen.. ik zal vast binnenkort de verhalen wel van je ouders horen!:)
dikke kus Danny en Marieke -
07 Januari 2008 - 18:31
Harmina:
Nou meid je hebt je goed ingezet voor je pap en mam en peter. Je hebt er volgens mij uit het verhaal te lezen alles aan gedaan, om hun heel veel te laten zien, en natuurlijk ook samen met Renate. En hoe het leven daar er aan toe gaat. Ja, helaas zijn dan 2 week zo weer om. Maar je kunt hier waanrschijnlijk nu wel weer een poosje op teren. En Zaterdag komt Renata haar mams al weer. Dus heb je weer 2 en een halve week een goede bekende om jullie heen. Is toch wel fijn voor jullie hoor, dat je bezoek krijgt. Breekt de tijd een beetje.
Nou de groetjes maar weer.
-
07 Januari 2008 - 19:04
Johan De Vries:
geweldig hoor en goed geregeld wil je nog wel terug je kunt zo een reisburo voor hollandse toeristen beginnen en wat een lange verhalen ga een boek schrijven Het ghana van marieke....... in engeland zouden ze zeggen well done -
07 Januari 2008 - 20:21
Teddy:
Wat moet ik nog toevoegen aan dit mooie verhaal. Echt we hebben het ontzettend mooi gehad. Wat een land, wat een totaal andere wereld. We zijn van noord naar zuid en van west naar oost gereisd en hebben ontzettend veel gezien en beleefd. Wat zijn we trots dat die meiden ons dit allemaal hebben kunnen laten zien en ervaren.
Wat moeten we wennen weer in dit koude en natte Nederland terug te zijn.
Marieke en Renate nogmaals heel hartelijk bedankt hiervoor, een dikke kus van Pap, Mam en Puck -
08 Januari 2008 - 15:06
Marieke:
Lieve Marieke
Fijn voor je dat je zo ontzettende leuke weken met je paps en mams en puck hebt gehad en wat een verhaal zeg
Super dat je dat allemaal aan je fam hebt kunnen laten zien
Je kunt wel een boek gaan schrijven man met al je belevenissen
Marieke ik hoop dat je alweer een stuk beter voelt
Veel plezier deze week en ik wacht op je andere mooie verhaal
Liefs Brenda -
08 Januari 2008 - 16:58
Bertha:
Ik kwam vanmiddag je vader nog tegen in het dorp, hij vond het vreselijk koud hier, hij moet wel weer wennen.
Auke heeft ze gehaald uit Beilen en ik had de koffie klaar dus we hebben al heel veel verhalen gehoord en jouw verhaal erbij maakt het weer helemaal compleet.
Leuk was het ook van hun te horen hoe jij je daar beweegt tussen al die Ghanezen. In je verhalen merk ik ook dat jij je daar heel erg op je gemak voelt.
Marieke nu moet je weer aan de slag, maar daarvoor ben je er ook toch???
Heel veel groetjes ook van Auke.
Bertha
-
10 Januari 2008 - 12:06
Joek Seegers:
Hoi Marieke,
allereerst de beste wensen voor 2008. Wat vindt ik het allemaalerg interresant wat jullie allemaa meemaken daar in gana.Lees elke keer weer met veel belangsteeling jou verhaal.Wat jij daar allemaal beleeft heeft vast en zeker wel invloed op je verdere leven. Wat zal het raar zijn om over een poosje weer alle luxe en gemakken van het westen weer te beleven. Ik heb erg veel respect voor hoe jij je er doorslaat.Ik hoop dat de malaria voorbij is en weer gou wat van je te horen
later joke seegers -
10 Januari 2008 - 20:22
Willeke:
hoi marieke
hoe is het daar het was vast gezellig met je ouders en peter ik lees je verhalen nog steeds ook van je ouders
maar ik wil wel verhalen horen van je ouders ik ben nog niet bij je moeder geweest die moest werken maar dat kom gauw ik denk vlogende week dan zal ik bellen maar je ben geweddig wij allemaal en de kinderen ook
de groetjes van fam brouwer -
12 Januari 2008 - 20:48
Harry En Marlies:
Lieve Marieke,
Zoals we kunnen lezen heb je gelukkig fijne weken gehad met je ouders en Peter.
Het was fijn dat jullie weer opgeknapt waren.
Zoals ik van papa begrepen heb komt de moeder van Renate dit weekend, dus dat zal wel weer de nodige afleiding geven.
Zoals je alles vertelt is het net een boek wat je aan het lezen bent, heel interessant en boeiend allemaal.
Wat zal het straks weer wennen zijn in de Westerse wereld met al zijn voors en tegens.
Ik vind de tijden dat je op moet staan soms wel heel erg vroeg, volgens mij lig je dan net in bed.
Lieverd wij wensen je voor 2008 alle gezondheid en voorspoed en dat je wensen in vervulling mogen gaan.
Wij volgen je verhalen op de voet en geven je op afstand een dikke knuffel
Veel liefs
Tante Marlies en Oom Harry -
14 Januari 2008 - 14:58
Lidia:
Heeey !
Wat lijkt het me lekker warm daar!
beter dan hier al die regen :P
Is het leuk daar?
Wat een ziekenhuizen daar zeg!
ik heb de foto's bekeken leuk dat je die maakt en leuk dat je ook die berichten neerzet wat je allemaal beleefd.
Vroeg oopstaan hoor!
Nog heeeeeeeeeeeel veel plezier daar!
Xx Lidia [buurmeisje]
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley