De laatste weken

26-03-2008
27-02-2008/28-02-2008
Overdag naar de school. Niet veel bijzonders gedaan/beleefd. Mary heeft het er steeds over dat ik al bijna weg ga. Dat vindt ze maar helemaal niks en ik ook niet, de tijd gaat zo snel!

29-02-2008
Vandaag kan ik mijn jurkje ophalen. Afgelopen week hebben Mary en ik stof naar een naaister gebracht, een model voor een leuk zomerjurkje uitgezocht en 2 jurkjes laten maken. 1 voor mijzelf en precies dezelfde voor mijn nichtje Lisan. Het resultaat is erg leuk geworden. Ze hebben nog een stukje stof over, wat ik op mijn hoofd kan doen. Als ik zeg dat ik een kant en klare haarband makkelijker vind, is dit ook geen probleem. In een paar minuten hebben ze van dat stukje stof 2 haarbanden gemaakt. Als Mary en ik terug komen op school is het eten al klaar, want ik heb gezegd dat ik om half 2 naar Renate in Offinso ga. Na het eten vertrek ik dan ook direct richting het Trotro-station. De Trotro naar Offinso zit direct vol en het verkeer zit ook mee dus ben ongeveer 3 kwartier later in Offinso. Renate en ik hebben afgesproken in het internetcafe waar we even wat mailtjes checken. Daarna naar haar project. Phillomina is de hele dag al bezig met eten koken voor ons. We eten riceballs met soep, alleen moeten er een aantal verschillende soepen klaar gemaakt worden. Ik eet bijvoorbeeld geen vlees/vis, een ander weer wat anders niet. Uiteindelijk staan er dus 3 verschillende soepen op tafel. Niet veel later gaan we naar Renate haar huis.

01-03-2008
's Morgens gaan Renate en ik alvast naar het project. Julia (andere vrijwilliger) komt later. Op het project aangekomen, blijkt er een dierenarts te zijn voor Julia haar hond. Die wordt gecastreerd vandaag. Er wordt even gewacht tot Julia er ook is en dan begint de dierenarts. De hond wordt naar buiten gebracht, Julia moet de voorpoten en het hoofd vasthouden, ik de achterpoten. Het dier krijgt nog wel een verdovingsinjectie en dan snijdt ze de ballen eruit. Wat desinfectans erin en klaar is kees. Na deze gebeurtenis pakken we onze spullen en vertrekken naar Kumasi. Renate en ik hebben met mijn oudste broertje afgesproken om schoenen te shoppen. Daarna gaan we naar het zwembad. 's Avonds uit eten en slapen bij mij thuis.

02-03-2008
Ook vandaag gaan we weer naar het zwembad. Julia en haar vriend zijn er ook en we spreken af om 's avonds met zijn vieren uit eten te gaan. Dit is erg gezellig. Renate slaapt ook vanavond weer bij mij.

03-03-2008
Mijn laatste weekje werken is aangebroken. Renate en ik gaan eerst naar de bank om onze laatste travellerchecks te wisselen en daarna samen naar mijn school om Mary op te halen. Renate wil namelijk nog wat stof kopen op de markt en ik wil Mary stof laten uitzoeken, zodat ze daar een mooie jurk van kan laten maken als afscheidscadeau. We nemen een taxi naar de markt en Mary zoekt 2 mooie stoffen uit. Ook Renate en ik vinden allebei nog een mooie stof, waar we een dekbedovertrek van willen maken in Nederland. Renate gaat terug naar Offinso en Mary en ik terug naar de school. 's Middags brengen we de stof naar dezelfde vrouw die mijn jurkjes heeft gemaakt. De vrouw beloofd de jurken op woensdag af te hebben. Wat helemaal super is, want 6 maart is een vakantiedag in Ghana en ik wil de jurken nog wel graag zien natuurlijk!

04-03-2008
Ik heb nog wat geld, wat voor de school is bestemd, over. Mary wil hier graag luiken voor de ramen van maken. Dit lijkt mij een prima idee, ben alleen benieuwd hoe duur dat is, want heel veel geld is het niet. Er komt een man de ramen opmeten en zegt dat alle ramen bij elkaar 120 cedis kost. Aangezien ik maar 50 cedis over heb ga ik dit niet redden. Ik laat de keus aan Mary wat ze wil, en ze besluit om de helft van de ramen te doen. Hier heb ik zelf nogal moeite mee, hou niet van half werk dus besluit om de rest bij te leggen. De man is iets naar beneden gekomen met de prijs, hij doet nu alle ramen voor 100 cedis. Hij moet al wel de helft hebben, om hout voor te kopen. Dit vind ik geen probleem.
Verder een rustig dagje, probeer nog zoveel mogelijk te genieten van kids.

05-03-2008
Vandaag kunnen we de jurken ophalen. Ben erg benieuwd. Eerst naar de markt en eten koken. Rond 2 uur kunnen we de jurken ophalen. Ze zijn echt heel mooi en Mary is helemaal gelukkig. Ze past ze direct aan en we gaan samen op de foto.

06-03-2008
Een vakantiedag. Wat betekent dat de kinderen niet naar school hoeven. Hier ben ik natuurijk helemaal niet blij mee in mijn laatste weekje. Omdat ik zeker geen zin heb om een dag thuis te zijn, heb ik met Mary afgesproken. We gaan met de schoolbus betonblokken ophalen, ergens bij een tante van Mary, net buiten Kumasi. De man van Mary gaat ook mee en we pikken 2 jongens op van de straat die kunnen helpen sjouwen. De bus wordt helemaal volgepakt met zware betonblokken, terwijl de bus zonder die betonblokken al bijna uit elkaar valt. De mannen rijden 2 x heen en weer, in tussentijd koken Mary en ik rijst voor tussen de middag. De terugweg is de engste rit die ik heb mee gemaakt hier.

07-03-2008
Mijn laatste dag. Vind er niks aan en ben erg verdrietig. Helemaal als ik op de school aankom en er maar 20 kinderen zijn, terwijl er normaal wel 65 kinderen zijn. Mary heeft de hele week tegen de ouders gezegd dat de kinderen vrijdag wel naar school moeten, maar daar trekken ze zich helaas niks van aan. Ook Mary is er nog niet. Het gaat iets beter als papa belt met het goede nieuws dat het Wilhelmina Ziekenhuis Assen een bedrag ter beschikking stelt om te besteden voor de school. Nu kan ik toch de schoolbus nog laten opknappen. Wel moet er nog aardig wat geregeld worden, want het is wel mijn laatste dag. Ook de man die de luiken zal plaatsen heeft zich nog niet laten zien. Ik stuur de man van Mary erop uit om dat uit te zoeken. Dan eindelijk rond 12 uur komt Mary eraan, met heel veel kindjes! Die schat heeft de hele morgen rondgelopen om alle kinderen te verzamelen. Ook heeft ze allemaal spelletjes mee genomen, alle kinderen mogen spelletjes spelen! Er wordt Jollof-rice gemaakt + salade voor iedereen. Heel veel spullen die ik niet mee terug neem naar Nederland (waaronder veel kleren) laat ik bij de school achter, waar ze uiteraard erg blij mee zijn. Ondertussen is mijn gastvader op school gekomen. We overleggen met zijn drieen hoe we het het beste kunnen doen met het geld waarmee we de bus opknappen. Op het terrein waar we zitten kunnen ze de bus opknappen. Ik laat de man een bonnetje schrijven en ga het geld pinnen. We hebben het zo afgesproken dat mijn gastvader het geld in beheer houdt en als de bus klaar is hier ook foto's van maakt en die mij opstuurd.
De man van de luiken is inmiddels begonnen de luiken te bevestigen.
Rond 3 uur gaan we eindelijk eten, alle kinderen moeten in een lange rij aan tafel zitten en moeten op elkaar wachten met eten. Echt een beetje een afscheidsetentje, wel heel leuk. Rond half 5 komt de schoolbus de kids ophalen. Volgens mij hebben de kinderen niet helemaal door dat het mijn laatste dag is, wat ik niet heel erg vind. Mary en ik blijven achter. De luiken hangen nog niet allemaal namelijk. Eigenlijk is het voor mij ook tijd om te gaan maar ik wil niet. Om 6 uur besluit ik dan toch echt te gaan. Mary en ik allebei huilen. Mary vraagt nog; waarom, vindt je vader het niet goed als je blijft? Ook wil ze volgende week zaterdag naar Accra komen om mij uit te zwaaien. Vind ik heel lief hoor, maar lijkt me niet zo'n heel goed idee, want dat zou betekenen dat ik nog een keer afscheid moet nemen. Ik beloof haar dat ik haar bel als ik in Nederland ben.
Thuis hebben ze ook een extra hun best gedaan. Ze hebben voor mijn ouders, broertje, Renate en mij een cadeautje en we eten Riceballs. Verder nog mijn laatste spulletjes inpakken.

08-03-2008
Tot mijn verbazing best goed geslapen, het gaf ook wel een beetje rust dat ik afscheid heb genomen. Zag er een tijdje best tegen aan, maar nu voelt het haast als oke. Het afscheid thuis is lang niet zo moeilijk, mijn gastvader geeft me wel een dikke knuffel, maar mijn gastmoeder geeft me niet eens een hand. Ik heb met Renate op het Trotrostation afgesproken. We gaan met de American-car, dit scheelt erg in tijd. Rond 9 uur zit de car vol en vertrekken we. Onderweg krijgt de man naast mij een epileptische aanval, waar ik best van schrik. Je moet je voorstellen, je zit helemaal achterin een busje waar je geen kant op kan. De man is even helemaal van de wereld, maar is er gelukkig even later weer bij. We stoppen nog bij een kliniekje, maar de man mag gewoon verder met ons mee rijden. Het vervoer zit ons erg mee vandaag, in Takoradi hebben we zo een trotro naar Agona en vanaf hier naar Green Turtle Lodge, waar we onze laatste week verblijven.
We komen rond 4 uur aan in Green Turtle Lodge en het is hier werkelijk een paradijs! Ze hebben hele leuke huisjes, een mooi strand, zee, palmbomen en hangmatten! Echt vakantie.

09-03-2008/13-03-2008
Een hele week niks doen. Genieten van de zon, zee, het strand en de rust. Lekker eten en 's avonds af en toe een cocktail of wijntje. Het was onze planning om donderdag 13 maart richting Cape Coast te gaan, maar woensdag hebben we 2 andere Nederlandse meiden ontmoet, wat erg gezellig is. Verder is het hier zo mooi, dat we besluiten nog 1 nachtje extra te blijven. De eerste 2 nachten hebben we in een huisje met gedeelde wc/douche geslapen en de rest van de nachten hebben we een huisje met eigen wc/douche. Verder krijg ik nog een heel leuk berichtje donderdagochtend, ik heb er een neefje bij, Pepijn! Erg leuk natuurlijk!

14-03-2008
We hebben heel vroeg een taxi besteld, omdat we vandaag wel naar Accra willen en een tussenstop willen maken in Cape Coast. De taxi is voor de verandering een keer op tijd en brengt ons rechtstreeks naar Takoradi. Vanaf hier een Trotro naar Cape Coast. Hier kunnen we dus alsnog ons ontbijtje eten! Verder moeten we nog even naar Cape Coast Castle om nog wat souvenirs te kopen. Daarna op naar Accra, ook dit doen we met de American-car. Alles loopt zo soepel vandaag, dat we rond half 2 al in Accra zijn. Ook hebben we direct een guesthouse, waar we de laatste nacht kunnen slapen. Achteraf dus een hele verstandige keuze om een nachtje langer in Green Turtle Lodge te blijven, tijd genoeg. Als we onze tassen hebben gedumpt gaan we naar Syto om ons paspoort op te halen. Daarna is er zelfs nog tijd om ons haar in te laten vlechten. Na het vlechten nog 1 keer pizza eten en dan terug naar het guesthouse.

15-03-2008
Na het ontbijt gaan we nog even de stad in om de laatste souvenirs te halen. Daarna vertrekken we naar het Golden Tulp Hotel, waar we onze laatste middag gaan zwemmen. We komen hier met een taxi die er niet meer zo heel mooi uit ziet aan, en als ze al onze tassen zien, zijn ze al helemaal niet zo blij. Na overleg kunnen de tassen toch ergens in een kamertje staan en mogen wij zwemmen. Het is hier echt luxer dan luxe en voelen ons niet helemaal op ons gemak. Toch hebben we een heerlijke middag en na het avondeten vertrekken we naar het vliegveld. Niet met een taxi, nee dat kan niet hoor. We worden met de bedrijfsauto netjes afgeleverd bij het vliegveld. En dan begint het wachten. Gelukkig kunnen we onze koffers wel direct afgeven. Om half 12 is het dan zover, het vliegtuig heeft geen vertraging dus we vertrekken. We hebben een goede vlucht, zonder turbelentie.

16-03-2008
Rond 7 uur landen we in Londen, waar we weer moeten wachten. Om kwart voor 12 vertrekt ons volgende vliegtuig naar Nederland. We zitten even in de stilte-ruimte, maar zijn hier eigenlijk te onrustig voor. Dan maar lekker ontbijten en ons even opfrissen. We kunnen wel optijd ons vliegtuig in, maar hij vertrekt later, ivm met wat problemen in de cockpit. Uiteindelijk landen we rond half 4 op Schiphol, ipv kwart voor 2. Als we op de bagage wachten zien we het ontvangstcomite al. De bagage komt redelijk snel, maar bij de douane beginnen de problemen. De man vraagt waar we heen zijn geweest en ik antwoord Ghana. Of we nog wat aan te geven hebben? Nee, zeg ik, heb alleen wat houten spullen en kleren. Heb je ook dvd's vraagt de man. Jazeker, antwoord ik, die heb ik ook. Loop dan maar even mee. Eerst nog wel grappig, maar als de man vertelt dat ik een boete heb van 1100 euro, vind ik het iets minder leuk. We krijgen allebij een verhoor en uiteindelijk een boete van 250 euro. Een erg leuke binnenkomst dus.
Dan eindelijk kan ik mijn papz, mamz, san, puckie en me lieve vriendinnetjes in de armen sluiten. Door al het oponthoud is het vrij laat geworden, dus snel bij schiphol weg. Om 8 uur komen uiteindelijk thuis. Hier komen nog wat mensen gezellig drinken!

En dan is het avontuur echt afgelopen. Ik heb echt een ontzettend mooie en leerzame tijd gehad in Ghana en had het voor geen goud willen missen. Heb hele nare maar ook hele bijzondere en leuke dingen mee gemaakt. Heb veel van het land gezien en heb de kinderen van de school erg geholpen, vooral in materieel opzicht. Kijk er met een heel goed gevoel aan terug, en denk dat ik Mary en de kinderen nog wel een keer ga opzoeken in de toekomst!