Een normale week

12-02-2008
03-02-2008
Vanmorgen lekker rustig aangedaan. Toen iedereen weg was naar de kerk hebben Renate en ik een dvd opgezet. Heerlijk 's morgens even filmpje kijken. Rond 1 uur op naar de stad om te internetten. Eerst willen we Jollof Rice eten op straat. We weten een plek waar ze overheerlijke Jollof Rice verkopen, dus lopen hier naar toe. Tot onze teleurstelling staat hij er nog niet, maar na even wachten, komt hij er gelukkig aan.
Na het internet gaat Renate terug naar Offinso en ik naar huis. Om 5 uur begint de kwartfinale, Ghana moet spelen. Na een spannende wedstrijd winnen ze gelukkig, ze zijn door naar de halve finale!

04-02-2008
Op naar de school, ben erg benieuwd naar de reactie van de kids op het verven! Als de 'schoolbus' arriveert en de eerste kindjes binnenkomen, begint het gejuich en geschreeuw. Wat reageren ze enthousiast. Ze springen, dansen, raken de muren aan, echt geweldig! Nadat de eerste opwinding voorbij is begint de les. Mary en ik gaan naar de markt. Aangezien we elke dag rijst eten, stel ik voor om een keer spaghetti te maken voor de kids. Mary vind dit een goed idee, maar als we uiteindelijk spaghetti kopen, blijkt dit aardig wat duurder te zijn dan rijst. Gelukkig neemt ze wat geld van mij aan en koopt het alsnog.
De kinderen genieten van de spaghetti en ik ga met een voldaan gevoel naar huis.

05-02-2008
Heb Mary beloofd de hele week bij haar te komen, dus vertrek weer naar de school vanmorgen. Ik probeer de kinderen wat manieren te leren. Er staat altijd 1 emmer met water en 5 bekers. De kinderen kunnen wanneer ze willen water pakken. Dit leidt echter tot grote waterfestijnen, dus probeer ze te laten vragen of ze wat water willen drinken. Ik pak dan het water en geef het aan ze. Zo blijft het water in de emmer ook veel schoner. De meeste kinderen vragen zonder problemen, sommigen willen gewoonweg niks zeggen. Uiteindelijk geef ik ze dan toch wel wat, want met dit warme weer moeten ze wel drinken! Verder een normale dag, zonder bijzonderheden.

06-02-2008
Ook vandaag weer naar de school. Probeer het feit dat ze om water moeten vragen door te zetten. De meeste kinderen snappen het al aardig en vragen netjes.
's Middags neemt Mary me mee naar het politiebureau in Adum (het centrum van Kumasi). Ze moet hier wat met een politieagent bespreken, wat precies is me nog steeds niet helemaal duidelijk. We komen onderweg ernaar toe lang de gevangenis. Renate had het afgelopen weekend gezegd dat ze hier graag een kijkje in zou willen nemen. Volgens Mary is dit geen probleem, als we op zaterdag gaan moet dat lukken, zij wil wel met ons mee. Na het politiebezoek vertrek ik naar huis.

07-02-2008
Voor ik weg ga van huis, waarschuwd mijn gastvader dat Ghana vanavond de halve finale speelt. Met het oog op de verwachte verkeersdrukte raadt hij me aan om op tijd naar huis te komen. Natuurlijk wil ik de halve finale ook zien, dus vertel direct aan Mary dat ik eerder weg ga vandaag. Geen probleem natuurlijk, de kinderen gaan ook allemaal eerder naar huis. Om 5 uur begint de halve finale, maar helaas verliest Ghana. Nu maar hopen dat ze derde worden.

08-02-2008
De Loserfinal zou in Accra gespeeld worden, maar als ik vanmorgen mijn kamer uit kom, vertelt mijn gastvader direct dat ze dat hebben geweizigd. Ghana speelt de Loserfinal in Kumasi. Of ik daar ook heen wil. Natuurlijk wil ik dat, dus bel gelijk Renate op. Zij is ook direct enthousiast. Met mijn gastvader spreek ik af dat wie eerder in de stad is de kaartjes koopt. Hij gaat namelijk ook heen met de jongens. Eerst ga ik naar de school. Renate komt hier ook voor de lunch. Mary maakt namelijk Riceball met grounnutsoup, wat erg lekker is. Dan krijg ik een telefoontje van mijn gastvader. Hij was bij het postkantoor, maar kon alleen 3 kaartjes krijgen. Meer geven ze niet aan 1 persoon. Of ik de rest wel wil bijkopen. Geen probleem, want Renate en ik wouden toch nog naar de stad. En dan smst Kim, een andere vrijwilliger, dat ze 5 kaartjes voor ons heeft. Hadden we vanmorgen al contact over gehad. Helemaal ideaal natuurlijk. We zien haar in de stad en krijgen direct onze kaartjes, gelukkig kleur groen, want dat heeft mijn gastvader ook. Na geld gewisseld te hebben gaan Renate en ik naar huis.

09-12-2008
Om 9 uur hebben we met Mary afgesproken bij de gevangenis, maar bel op of het ook 10 uur kan worden. Zijn gister namelijk laat gaan slapen en zijn nog een beetje lui. Voor Mary komt dit ook beter uit gelukkig. We hebben Mary geld gegeven, zodat ze zeep kan kopen, wat we vervolgens kunnen uitdelen in de gevangenis. Ze komt met een hele zak vol aan, maar helaas krijgen we het niet voor elkaar om ook echt de gevangenis binnen te gaan. We moeten eerst een brief schrijven naar het hoofd, en hij moet dan schriftelijk toestemming geven. We zijn wel teleurgesteld, maar snappen het ook wel. Mary haar moeder is net gister opgepakt en in de gevangenis gezet vertelt ze. Geschrokken vraag ik waarom? Ze blijkt iets verkocht te hebben, op een plek waar het niet mocht, of datgene wat ze verkocht mocht niet. Mary moet een briefje invullen, waarop een politievrouw haar ophaalt. Hier mogen we wel bij zijn. Wat een intens verdrietige blik heeft die vrouw in haar ogen. Niet te beschrijven. Mary probeert haar wat moet in te spreken en ze bidden samen. Dan houdt de vrouw het niet meer en barst in tranen uit. Echt heel aangrijpend. Door dit alles zijn wij nog nieuwschieriger geworden hoe zo'n gevangenis er vanbinnen uit ziet. Vanaf de buitenkant gezien, lijken de omstandigheden bar en bar slecht. Na deze ingrijpende ochtend nemen we afscheid van Mary en gaan naar het Cultureel Centrum. Hier zijn ze bezig allemaal kraampjes aan het op te zetten. Erg gezellig. Daarna gaan we heerlijk pizza eten bij Sanbra en dan is het alweer tijd om naar huis te gaan. Om 5 uur begint de Loserfinal, Ghana tegen Cote d'ivoire. We gaan met mijn gastvader en broertjes heen. Uiteindelijk is het 4 uur geweest voor iedereen klaar is en vertrekken dan met een trotro naar de stad. Hier aangekomen wil mijn gastvader eerst verder reizen met een andere trotro, maar daar staat zo'n rij voor dat we besluiten een taxi te nemen. Snel vinden we een taxi die ons allemaal wil mee nemen, 8 personen! Toch past het best. De weg naar het stadium is natuurlijk hartstikke druk, dus gaan het laatste stuk lopen. Bij de ingang aangekomen, blijkt hier ook een lange rij te staan! Hadden wij even geen rekening mee gehouden. Zo jammer is dat, hebben ze best een handig kaartensysteem, met een chip die je langs een apparaat moet halen en het hek wat vervolgens open gaat, verpesten ze het om met zijn 10en voor de ingang te gaan drukken. Er zit dan ook helemaal geen doorstroming in. Iedereen baalt ontzettend, we komen pas 3 minuten voor het eind van de eerste helft binnen. We hebben 3 doelpunten gemist, 2 van Cote d'ivoire en 1 van Ghana. De tweede helft maakt alles weer goed, Ghana scoort nog 3 doelpunten en het is 1 groot feest in het stadium. Na de wedstrijd wil mijn gastvader direct weg, mooi voor de drukte aan. Was echt erg leuk om mee te maken, nu hadden we de sfeer die ik de vorige keer mistte.

10-02-2008
Mijn broertjes gaan vanochtend naar een andere kerk dan hun ouders. Ik neem ze namelijk mee naar het zwembad en die kerk waar ze nu heen gaan duurt wat korter. Rond half 12 vertrekken we. Het is voor de jongens erg spannend, vooral omdat ze niet kunnen zwemmen! Vooral Bernard, de jongste, vind het heel eng en durft amper zijn dikke teen in het water te steken. De badmeester heeft het door en brengt een aantal zwembaden. Het mag niet baten, hij blijft bang. Veilig blijft hij op de eerste tree van het trapje zitten. Tot ik hem mee trek het water in, hij omklemt me zo stevig met armen en benen, echt schattig! Nadat ik wel 10 keer heb beloofd hem echt niet los te laten, durft hij zijn benen los te laten. Stapje bij stapje durft hij meer en op het laatst gaat hij helemaal alleen zijn gang. Ook de anderen vinden het helemaal geweldig. We eten lekkere patatjes als lunch, ook een traktatie voor ze. De middag vliegt voorbij en om 6 uur worden we opgehaald door mijn gastvader.

11-02-2008
Renate sliep vannacht ook nog bij me en gaat nu mee naar de school. Na de lunch vertrekt Renate naar Offinso en ik ga naar huis. De wasvrouw is namelijk al meer dan een week niet geweest. (Nou ja, ze was er vrijdag, maar toen was er geen water om te wassen. Ik heb haar toen vriendelijk gevraagd om zaterdag weer te komen, die instructies had ik namelijk gekregen, maar dat heeft ze waarschijnlijk niet goed begrepen. Ze smeekte toen ook om wat geld, heb haar 2 cedis gegeven, dat zou ze anders gekregen hebben als ze de hele dag had gewerkt. Of het nu daar aan ligt dat ze niet is komen opdagen of dat ze me echt niet begreep, ik weet het niet?) Maar goed, mijn kleren beginnen aardig op te raken, dus moet nu wel echt zelf gaan wassen. Ik was 1 broek en 7 shirtjes, want hoop toch echt dat ze deze week wel weer verschijnt!