Weinig beleefd
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
19 Februari 2008 | Ghana, Kumasi
19-02-2008
12-02-2008 t/m 15-02-2008
Lekker een paar dagen naar de school. De dagen zien er hetzelfde uit.
Gezellig met Mary naar de markt en rijst koken voor de kids.
Als ik weer zo'n weekje op de school ben geweest, besef ik des te meer dat ik blij ben dat we niet zijn gaan reizen en hoe erg ik het vind dat de tijd zo snel gaat. De kinderen zijn zo lief en elke keer nog zo enthousiast als ik kom.
16-02-2008
Renate is gister gekomen. Na het ontbijt gaan we eerst naar de school. Mary zou hier om 8 uur zijn met een schilder, die het alfabet op de muren zou gaan schilderen. Om 10 uur komen Renate en ik bij de school aan, maar geen Mary of schilder. Na een belletje zegt Mary dat ze er aan komt. De schilder komt even later ook en gaat aan de slag. Renate en ik wachten het resultaat niet helemaal af, het is erg warm en we gaan lekker naar het zwembad. 's Avonds uit eten in de stad en op straat op zoek naar paintings. Normaal zijn die volop te koop, maar als je ze zoekt natuurlijk niet. We geven de moed op en gaan naar huis.
17-02-2008
Vandaag ook weer naar het zwembad, heerlijk relaxen en afkoelen. Wat is het leven toch fijn!
18-02-2008
Nog 2 dagen naar het ziekenhuis, dan kan ik de laatste weken nog naar Mary en de kids. Renate gaat vanmorgen met me mee. Er gebeurd niet heel veel bijzonders. Er gaan een paar vrouwen voor keizersnede en er bevalt 1 vrouw. Voor Renate heel bijzonder, ze heeft nog nooit een bevalling in het echt gezien. Ook mag ze een baby badderen, heel leuk!
19-02-2008
Bij binnenkomst ben ik nog net op tijd om een bevalling te zien. Verder is het rustig, tot er een vrouw binnen komt lopen met een plastic zeil tussen haar benen waar wat in ligt. Eerst denk ik nog dat ze misschien heel erg nabloed van de bevalling, maar als ze op bed ligt zie ik er een kleine baby in liggen van ongeveer 6 maanden. Hoe oud precies kon niemand me vertellen. De baby leeft, al is het heel minimaal wat hij aan leven laat zien, af en toe gaat het mondje een klein beetje open en zie je het naar lucht happen. Als ik opmerk dat het leeft, krijg ik als reactie dat het toch niet gaat overleven. Het wordt aan de kant gelegd, de moeder wordt weg gebracht en na een uurtje wordt de baby bij het vuil gegooid. Oke, ik weet dat er in dit ziekenhuis geen facciliteiten zijn om zo'n klein baby'tje in leven te houden, maar in een ander ziekenhuis in Kumasi wel. Er wordt gewoon niks geen actie ondernomen om het kindje daar heen te vervoeren. Ze zeggen, de moeder koos ervoor om hier heen te komen, haar eigen schuld. Echt heel verdrietig.
Op de kraamzaal deel ik de kleertjes die ik nog heb van het WZA uit, waar de moeders erg blij mee zijn. Dan neem ik afscheid, nou ja, ik zeg bye, hun zeggen bye en dat is het. Ik zal ze ook zeker niet missen. Voor de ervaring was het zeker leuk om hier te hebben mogen mee kijken, maar verder was er niet veel aan.
Nu zit ik in het internetcafe en er rijdt net een man op zijn skootertje langs met jawel, paintings! Ik zoek een mooie uit en ben weer helemaal blij!
12-02-2008 t/m 15-02-2008
Lekker een paar dagen naar de school. De dagen zien er hetzelfde uit.
Gezellig met Mary naar de markt en rijst koken voor de kids.
Als ik weer zo'n weekje op de school ben geweest, besef ik des te meer dat ik blij ben dat we niet zijn gaan reizen en hoe erg ik het vind dat de tijd zo snel gaat. De kinderen zijn zo lief en elke keer nog zo enthousiast als ik kom.
16-02-2008
Renate is gister gekomen. Na het ontbijt gaan we eerst naar de school. Mary zou hier om 8 uur zijn met een schilder, die het alfabet op de muren zou gaan schilderen. Om 10 uur komen Renate en ik bij de school aan, maar geen Mary of schilder. Na een belletje zegt Mary dat ze er aan komt. De schilder komt even later ook en gaat aan de slag. Renate en ik wachten het resultaat niet helemaal af, het is erg warm en we gaan lekker naar het zwembad. 's Avonds uit eten in de stad en op straat op zoek naar paintings. Normaal zijn die volop te koop, maar als je ze zoekt natuurlijk niet. We geven de moed op en gaan naar huis.
17-02-2008
Vandaag ook weer naar het zwembad, heerlijk relaxen en afkoelen. Wat is het leven toch fijn!
18-02-2008
Nog 2 dagen naar het ziekenhuis, dan kan ik de laatste weken nog naar Mary en de kids. Renate gaat vanmorgen met me mee. Er gebeurd niet heel veel bijzonders. Er gaan een paar vrouwen voor keizersnede en er bevalt 1 vrouw. Voor Renate heel bijzonder, ze heeft nog nooit een bevalling in het echt gezien. Ook mag ze een baby badderen, heel leuk!
19-02-2008
Bij binnenkomst ben ik nog net op tijd om een bevalling te zien. Verder is het rustig, tot er een vrouw binnen komt lopen met een plastic zeil tussen haar benen waar wat in ligt. Eerst denk ik nog dat ze misschien heel erg nabloed van de bevalling, maar als ze op bed ligt zie ik er een kleine baby in liggen van ongeveer 6 maanden. Hoe oud precies kon niemand me vertellen. De baby leeft, al is het heel minimaal wat hij aan leven laat zien, af en toe gaat het mondje een klein beetje open en zie je het naar lucht happen. Als ik opmerk dat het leeft, krijg ik als reactie dat het toch niet gaat overleven. Het wordt aan de kant gelegd, de moeder wordt weg gebracht en na een uurtje wordt de baby bij het vuil gegooid. Oke, ik weet dat er in dit ziekenhuis geen facciliteiten zijn om zo'n klein baby'tje in leven te houden, maar in een ander ziekenhuis in Kumasi wel. Er wordt gewoon niks geen actie ondernomen om het kindje daar heen te vervoeren. Ze zeggen, de moeder koos ervoor om hier heen te komen, haar eigen schuld. Echt heel verdrietig.
Op de kraamzaal deel ik de kleertjes die ik nog heb van het WZA uit, waar de moeders erg blij mee zijn. Dan neem ik afscheid, nou ja, ik zeg bye, hun zeggen bye en dat is het. Ik zal ze ook zeker niet missen. Voor de ervaring was het zeker leuk om hier te hebben mogen mee kijken, maar verder was er niet veel aan.
Nu zit ik in het internetcafe en er rijdt net een man op zijn skootertje langs met jawel, paintings! Ik zoek een mooie uit en ben weer helemaal blij!
-
19 Februari 2008 - 15:55
Inge:
hey schatje!
Mooi dat het goed met je gaat!
leuk dat je me vorige week spontaan belde:D mijn humeur was daarna meteen weer goed;)
we kunnen nu gaan aftellen.... maar denk er nog maar niet teveel aan, en geniet nog maar zolang het kan!!!
ik bel je nog wel een keer voordat je terug komt!
Dikke kus Ing!!!xxx
-
19 Februari 2008 - 16:16
Marieke:
hey meisje!
tis weer ontzettend leuk om je verhaal te lezen!:) Nou ni veel beleefd kun je ni echt zeggen jeetje de 19e feb, dat ze dat kindje daar zo laten liggen echt ontzettend raar :S moet er niet aan denken!!
meis nog heel veel plezier de laatste paar weken op school geniet er van!!
liefs en dikke kus Danny en Marieke!
groetjes van mn ouders:) -
19 Februari 2008 - 16:29
Teddy:
Jammer dat je laatste ervaring in de kraamkliniek zo'n vervelende is geweest. Kan me heel goed voorstellen dat je het daar nu wel gezien hebt. Zeker omdat jij niet de middelen of mogelijkheden hebt er iets aan te doen of te verbeteren. Dan kun je beter je (nog spaarzame) tijd besteden aan de kids en het schooltje. Daar heb je tenminste voor wat fleur en kleur kunnen zorgen en de kinderen een matrasje kunnen geven. Ook heb ik het idee dat je inbreng en hulp daar meer gewaardeerd wordt dan in de kliniek.
Doe de hartelijke groeten aan Mary
Liefs en Kus -
19 Februari 2008 - 16:46
Auke En Bertha:
Hoi Marieke
Wat moet dat teleurstellend zijn om zomaar een kindje te laten sterven terwijl hier in Nederland iedereen loopt te rennen en zijn best loopt te doen om zo'n kindje een leven te geven. Inderdaad krijg je zoiets hier kan ik even niets mee en zeg dan maar bye.
Ik mag het natuurlijk ook niet vergelijken maar we leven hier wel op één aardbol en dan zoveel verschillen. We weten het ook wel, maar door jou verhalen komt het wat dichter bij.
Zeker Marieke moet je maar weer blij worden door iets anders en gelukkig te lezen kan je het ook en dat door het eten van een painting geweldig.
Geniet nog maar van Mary en de kids, bedankt voor je verhaal en tot schrijfs.
Je buurtjes
-
19 Februari 2008 - 18:19
Sandra:
Nou zusje, hier dan eindelijk de lang verwachte reactie. Lijkt me erg zwaar om in je schoenen te staan als je daar in de kliniek bent. Voor de resterende weken nog heel veel plezier en geniet er nog even van...voor je het weet is het weer voorbij.
x -
19 Februari 2008 - 19:08
Dick En Hanny:
He Marieke,
Wat een triest verhaal over dat te vroeg geboren babytje. Hier in Nederland doet men er alles aan om te vroeg geborenen nog een levenskans te geven Er was laatst een heel ingrijpende documentaire op t.v over een afdeling neonatologie.Af en toe had ik tranen in de ogen. Soms ging het ook wel heel ver en ik me afvroeg waar ligt de grens.Maar voor het medisch team en de ouders is er dan wel echt allles aan gedaan wat mogelijk is in tegenstelling met wat jij met eigen ogen hebt gezien en waar een te vroeg geboren kindje als oud vuil wordt gedumpt.
Wat een tegenstellingen. Ik denk dat het wel wennen voor je is om in onze tegenwoordig zo harde westerse wereld terug te zijn.Verwen de kinderen op het schooltje nu het nog kan en geniet van de tijd die je nog rest met alle ups en dows Al deze herinneringen kan niemand je meer afpakken
Liefs en groetjes van ons.
Hanny
-
19 Februari 2008 - 19:55
Ies:
Tsja... wat moet je daar nu op zeggen. Misschien goed om af en toe eens met dit soort verhalen te worden geconfronteerd en je te realiseren dat niets zo vanzelfsprekend is, als het hier soms lijkt.
Geniet nog van de komende tijd!
Liefs, Ies -
19 Februari 2008 - 21:26
Bianca En Sander:
ey lieferd,
Nou wat een nare laatste dag in het ziekenhuis zeg. Ik kan heel goed begrijpen dat je de overige weken nog lkkr op school wil doorbrengen. Daar kun je veel meer betekenen volgens mij. In het ziekenhuis hebben ze niet de spullen om tevroeg geboren baby's (en zo) te helpen.
Geniet nog van de laatste paar weekjes en tot heeeeeeel gou!!!
Ik vindt het trouwens echt super lief van je dat je zoveel eigen geld in de school steekt. Matrasjes, verf eten etc. Sander en ik zijn echt trots op je!!!!
Dikke kus ons -
20 Februari 2008 - 08:05
Inge Eefting:
Hoi Marieke,
Zodra er weer een bericht van je is wordt die direct gelezen en Rick roept bij het openen van je mail dan al dat het van Marieke van Claudia is.
Zo leuk (meestal)om te lezen wat je beleefd, wat je allemaal (voor goeds) doet en hoe anders het leven daar is. Fijn dat je dat op deze manier kunt en wilt delen. Wij zijn elke keer weer heel benieuwd naar wat je weer schrijft.
Af en toe ook heel triest hebben we gemerkt en dan met name van dat veel te vroeg geboren babytje waar je nu over schrijft. Niet voor te stellen en toch een werkelijkheid daar.
Gelukkig zijn je ervaringen op het schooltje van een heel ander soort. Ik kan me voorstellen dat je nog niet aan het afscheid daar wilt denken. Daarom Marieke, nog even heel hard genieten van al dat je meemaakt daar.
Hartelijke groet,
Inge, Jan Bert, Rick en Jort. -
20 Februari 2008 - 11:42
Roelina :
nou dat was dus weer heftig in het ziekenhuis.Ga inderdaad nog maar even lekker genieten van de kids. Zondag in de kerk ook over jouw schooltje verteld en 2 fotos laten zien toen ik vertelde waar de school staat waren ze wel verbaasd. Dit weekend van de nijlpaarden genieten en zo komt het eind een beetje in zicht dus nog even overal flink van genieten groetjes Roelina -
20 Februari 2008 - 19:53
Bennie &Betty:
Hoi Marieke.
We lezen met verbijstering al je verhalen ,verdrietige en positieve belevingen.Al deze gebeurtenissen hebben een doel voor je, dus wie weet wat er op je PAD komt.
Nog even en dan ben je weer in ons koude kikkerlandje!!
Geniet nog maar even van je leven DAAR!!!
Veel liefs !!! -
21 Februari 2008 - 10:12
Harmina:
Wat vervelend, dat je laatste dag in het ziekenhuis zo moest eindigen. Echt niet leuk en erg verdrietig, om dat mee te maken. Kun je dan niet bij he, als ze zo doen. Geniet dan nog maar eventjes een paar weekjes van de kids op school, waar je wel veel liefde krijgt. En ook dat ze het zo fijn vinden, dat je er bent. Ze zullen je straks erg missen.
En neem ook nog maar even de nodige ontspanning.
Tot je volgende krabbel.
Groetjes Harmina. -
21 Februari 2008 - 16:38
Johan De Vries:
wat een ellende met die baby vergeet het maar gauw veel beter die mooie painting wat was het realistisch of abstract deze paar letters kon nog net ik ben aan het inpakken voor de wintersport ik ben de eerste week van maart terug tot horens -
21 Februari 2008 - 19:06
Tineke Hut:
hoi Marieke, lang niets van me gehoord he , ik lees aldoor met veel verbazing jou stukjes met name die over het ziekenhuis, gaat het er bij ons toch heeel wat beter aan toe, je neemt wel een hele grote rugtas met ervaring mee. Mijn dochter is inmiddels naar Suriname voor 5 mnd, haar eerste indruk isgoed gelukkig. Zeg nog een hele fijne tijd nog 1 maand toch? kom snel eens bij ons langs als je terug bent horen we nog meer verhalen en zien we hopelijk gezond weer terug, liefs, ga je goed Tineke -
25 Februari 2008 - 14:55
Guus:
heee miek!
we missen je!!! kom je snel hierheen?
als je terug bent trakteer ik je op een lekker etendje!kan je me alles vertellen over ghana!ik wens je nog onwijs veel plezier de laaste weken!
dikke kus guus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
