Laatste dag Accra

18-10-2007
Alweer mijn laatste dag in Accra. De tijd vliegt voorbij.
Vanmorgen weer om 9 uur opgehaald, Paul is elke morgen nog keurig op tijd gekomen! We rijden een andere richting uit dan de vorige dagen.
Niet veel later komen we aan bij de plek waar we kookles gaan krijgen.
Het is een hele grote tuin, met veel mooie bloemen en grote bomen. Paul vertrekt en laat ons achter bij de mevrouw die ons gaat leren koken.

Om te beginnen, moeten we allemaal ons volkslied zingen, wij hollanders komen niet verder dan de eerste 2 regels, daarna zingt de vrouw het Ghanese volkslied, wat een stuk vrolijker klinkt dan het onze. Wat opvallend is dat zij de melodie van ons volkslied haast nog beter kent dan wij.

Dan begint het koken. We moeten als eerst hele grote bladeren 'scheuren', zodat de steeltjes niet bij het eten in komen. Ondertussen zetten we de rijst op, niet op een gewoon fornhuis, maar op een ijzeren bak met kolen, waar weer een grote pan op staat. Er gaat bijna een halve fles olie bij de rijst in, een paar stukken vlees en hele pepers. Ze legt uit dat wanneer je de pepers breekt het eten heel erg spicy wordt, gelukkig laat ze de pepers heel.
Als we de bladeren 'gescheurd' hebben, snijden we ze heel fijn. Er worden tomaten gesneden, uien en iets wat heel er op bananen lijkt, alleen is dit groter en harder. We moeten ze pellen en in stukken snijden. Daarna wordt de Yam gesneden, dit is een soort patat, alleen dan zoeter.
Op de andere bak met kolen wordt een soort wokpan gezet, waar nog een halve fles olie in wordt gedaan. Hier worden de Yam en de bananen in gefrituurd.
Daarna worden hier stukken kip in gefrituurd. Ondertussen staat de rijst nog steeds op.
Als laatste maken we een soort saus, van de groene bladeren, tomaten, uien, een rode olie en nog wat ingredienten. Ook hier komen weer pepers in.
We koken dus in de open lucht, maar mevrouw zegt dat ze een fondswerving is begonnen om geld te verzamelen voor een dak. Zodat ze ook als het regent eten kan koken. Ze geeft ons een bord waar de rauwe kip eerst op heeft gelegen, echter niemand geeft wat.
Als het eten klaar is, wat ruim 3 uur heeft geduurd (3 maaltijden is hier dus een hele dagbesteding) kunnen we opscheppen. Eerst zegt mevrouw nog een bedankgebed en moeten wij Amen zeggen.
Het eten smaak best oke, de saus smaakt een beetje als spinazie, alleen erg spicy. De Yam en soort van banaan zijn erg lekker.
Er lopen 5 honden en 3 katten rond, op de plek waar wij koken. Telkens als er wat uit de kookpot op de grond valt, rennen ze erheen om het op te eten. Ze krijgen ook nooit geen eigen eten, ze leven van de restjes eten die mevrouw ze geeft.

Na de lunch worden we opgehaald door paul en rijden we naar SYTO. Hier krijgen we taalles van Danniel. Hij leert ons Twi. Best lastig, want voor bijna elk woord of voor elke zin, kun je 3 verschillende Twi woorden zeggen.

Morgen dus naar mijn gastgezin, heb er veel zin in. Het is ongeveer 4 uur rijden van Accra naar Kumasi.

Het doet me goed om al die leuke reacties te lezen! Erg fijn!

Veel liefs