De wc's eindelijk klaar!

18-12-2007
11-12-2007
's Ochtends aan het ontbijt vertelt mijn gastvader dat er een World Aids Day is in Kumasi. Elizabeth (mijn huisgenoot)gaat hier ook naar toe met een aantal andere vrijwilligers. Of ik ook mee wil. Was eerst van plan om naar het ziekenhuis te gaan, aangezien ik hier gisteren ook niet geweest ben, maar besluit uiteindelijk dat de World Aids Day mij ook wel interressant lijkt. Elizabeth heeft met 2 andere vrijwilligers ergens in de stad bij een school afgesproken. Hier gaan we samen naar toe. Het is de bedoeling dat we vanaf hier met een aantal kinderen van de school met een busje naar de World Aids Day worden gebracht. Bij school aangekomen blijken alle kinderen midden in hun examens te zitten. Toch kunnen we wel een paar kinderen mee krijgen, de World Aids Day is toch maar 1 dag? Die examens kunnen ze ook wel een andere keer maken. Toch duurt het ongeveer een uur voor we eindelijk kunnen vertrekken, de kinderen moeten zich een aantal keren omkleden, er goed uit zien is bij zo'n gelegenheid erg belangrijk! Om 11.30 arriveren we. Het programma zou om 10.00 al beginnen, maar is nog steeds niet gestart, dus niet erg dat we te laat zijn. We krijgen helemaal vooraan plaatsen toegewezen en dan begint het programma. Helaas is alles in het Twi, wij kunnen er dus niks van verstaan. Er worden wat toneelstukjes opgevoerd, een aantal mensen vertellen wat en om 13.00 is het afgelopen. Helaas blijkt deze dag toch niet zo interressant als ik had gedacht.

12-12-2007
Op school aangekomen vraag ik aan Mary wat ze allemaal nog nodig heeft, om eindelijk de wc's klaar te maken. Eerst wil ze me hier geen antwoord op geven, maar als ik zeg dat ik geld bij me heb en dat ik wil dat de wc's voordat mijn ouders en broertje hier zijn klaar zijn verschijnt er een glimlach op haar gezicht. Er moeten nog 3 toiletpotten komen + wat ander materiaal. Mary verteld dat ze in een oorlogsbui is, ik begrijp eerst niet goed waarom, maar al snel blijkt dat er een aantal vrouwen die op het autosloopterrein wonen, hun behoeftes precies naast de wc's die wij aan het bouwen zijn doen. Waar de kinderen elke dag spelen! Dit blijkt ook 1 van de redenen te zijn, waarom de sannitairinspectie is langsgeweest en Mary 20 cedis moest betalen. Eerst gaan we dus die vrouwen bij langs, met het vriendelijke verzoek hun behoeftes ergens anders te doen. Daarna gaan Mary en ik met een taxi naar de stad. 1 wcpot kost 16 cedis, we kopen er 3 (Mary heeft een aantal weken geleden al 1 gekocht). Daarna moeten er nog 4 toiletbrillen komen, van 5 cedis per stuk. Omdat ik graag wil dat ze zo snel mogelijk afgemaakt worden, gaan er 2 mannen met ons mee terug die alles in orde maken. Als de mannen het hok bekijken waar de wc's in komen, blijkt dat ze nog wat meer materiaal nodig hebben, zoals cement en 2 pijpen om de warmte naar buiten te laten ontsnappen. Na wat overleggen (de mannen willen eerst 40 cedis alleen al voor hun werk) komen we tot een bedrag van 60 cedis inclusief alles. Behalve de 3 wc potten van in totaal 48 cedis, die had ik in de winkel al betaald. Dit lijkt mij een acceptabel bedrag dus stem hier mee in. Aangezien ik vandaag niet zoveel contant geld bij me heb, spreken we af dat ik het morgen kan betalen. De mannen gaan druk aan het werk en een paar uur later zijn de wc's dan ook af! Ik ben erg tevreden over het resultaat en ook Mary is ontzettend blij!

13-12-2007
Mijn gastvader gaat vandaag met mij mee naar school, om een plan te maken voor het feest wat georganisseerd wordt voor mijn ouders en broertje. Eerst wil hij natuurlijk de wc's zien en moet er gebeden worden voor mij, omdat ik dit waar heb kunnen maken. God bless you. Als we hierna zitten te praten over het feest, komt er een andere vrijwilligster aangelopen. Blijkt dat zij ook op mijn school komt werken. Ze heet Britta en komt uit Duitsland. Ik vind het erg gezellig dat ik niet meer de enige ben. Alles voor het feest is geregeld, dus mijn gastvader vertrekt weer. Mary neemt ons mee naar het Manhyia Palace. Haar broer wil de nieuwe koning worden, wij gaan heen om de broer te steunen. Als we aankomen lijkt het in eerste instantie op een begravenis, iedereen is in het zwart gekleed. Wij krijgen plaatsen bij Mary's familie. Na 1.5 uur wachten komt eindelijk de Ashanti koning eraan. Erg indrukwekkend om te zien, er lopen allemaal mannen om hem heen. De 1 houdt een grote stoffen paracol vast en een ander waait met een grote waaier. Zo heeft iedereen zijn taak. Nadat de koning heeft plaats genomen, mogen de verschillende groepen die er zijn 1 voor 1 bij de koning komen om hun 'zegje' te doen. Helaas is dit alles weer in Twi, dus versta er niks van. Mary legt af en toe wel wat uit, er blijkt een conflict te zijn over het een of ander en nu onderhandelen ze over hoeveel geiten er geslacht moeten worden. De 1 vindt 12, de ander 4. Uiteindelijk geeft de koning de doorslag, 4 geiten is genoeg. Om half 4 vertrekken we weer naar school en krijgen hier de lunch die speciaal voor ons bewaard is.

14-12-2007
Op school aangekomen, spelen we eerst met de kinderen. Daarna gaan Britta en ik met Mary mee naar de markt. Woensdag had ik aan Mary gevraagd of ze me kan leren hoe ik Jollof Rice moet maken. Dus kopen we vandaag de ingredienten voor Jollof Rice en krijg ik een uitgebreide uitleg over hoe je Jollof Rice maakt. Niet erg moeilijk en het resultaat is erg lekker!
's Avonds heb ik met Renate en Caroline afgesproken in de stad. We slapen met zijn 3en in een Guesthouse. Omdat het Caroline's laatste weekend in Kumasi is, gaan we uit eten en naar een nachtclub. Dezelfde club als waar we op mijn verjaardag heen waren. De jongens zijn niet minder opdringerig dan de vorige keer, maar desondanks hebben we een erg gezellige avond.

15-12-2007
Na heerlijk te hebben geslapen, besluiten Renate en ik het zwembad op te zoeken. We hebben een fijne middag, lekker in de zon op ligbedden en af en toe een verfrissende duik. Rond 5 uur gaan we naar huis, Renate slaapt vanavond bij mij.

16-12-2007
Ook vandaag doe ik niks bijzonders, Renate en ik gaan rond 12 uur naar het Trotro station, eten Jollof Rice en Renate vertrekt weer naar Offinso. Als ik weer thuis kom, speel ik tafeltennis met mijn jongste broertje en daarna monopoly.