Weekje werken

02-11-2007
Heb er weer een weekje werken opzitten.
De dagen hier zijn allemaal een beetje hetzelfde, ik sta rond 6 uur op, kleed me aan, ontbijt en vertrek met taxi naar mijn werk.
Ga niet meer precies om 7 uur weg, want als ik dit doe, moet ik soms anderhalf uur op de kinderen wachten. Die komen soms pas om half 10! Echt laat!
Mijn nieuwe kamer bevalt trouwens prima, heb een tweepersoonsbed, een eigen wc en douche, echt super de luxe! Heel fijn om niet de hele tijd heen en weer te lopen.

Elke ochtend ga ik met Mary naar de markt, dit is ongeveer een kwartiertje lopen door krottenwijken. Ik kijk me ogen uit. Hoe arm en vies. Er staan kleine, houten 'huisjes' (nog kleiner dan een gemiddeld tuinhuisje bij ons) waar hele gezinnen in slapen. Echt zo appart. Op de markt is het een drukte van jewelste, bij bijna elk kraampje verkopen ze hetzelfde. Na de markt help ik met het koken van de rijst + de saus. Voor mij maken ze een apparte saus, waar geen vis in zit. Ze gooien hier namelijk een hele vis door het eten, zonder het eerst te ontleden. Dus echt met alles erop en eraan, ogen, staart, kop, alle ingewanden. Ik krijg in plaats van de vis een ei. Wat maakt dat ik elke dag wel 3 eieren eet, 's morgens bij het ontbijt, 's middags en 's avonds. Vraag me af of dat wel zo gezond is!
Het eten delen gaat hier aan de lopende band, er wordt rijst opgeschept (1 lepel), een drupje saus erbij en eten maar. Als de eersten klaar zijn met eten worden hun bordjes (zonder afwassen) gebruikt voor de laatsen, want er zijn niet genoeg bordjes.

30-10-2007
Dinsdag kwam Hellen van SYTO bij mij op bezoek, ze vroeg me hoe het ging, of ik blij was met mijn werk en met mijn gastfamilie. Ik zei dat alles prima in orde was, maar dat de afstand wel erg ver is en dat ik had verwacht in een weeshuis te komen. Hierop zei ze dat er heel veel vrijwilligers in weeshuizen worden geplaatst, soms zitten ze daar wel met zijn tienen! Vandaar dat SYTO de vrijwilligers meer in primaryscholen probeert te plaatsen. Er komt 12 november nog een duits meisje bij mij. Zij zit nu in een weeshuis, maar vind het daar te druk, dus wordt overgeplaatst. Lijkt mij wel erg gezellig. Ze was het ook met me eens dat de afstand wel erg ver was, het duitste meisje wat komt, zit op ongeveer 5 minuten lopen van de school af. Daarentegen is het gastgezin van dat meisje niet heel goed, dus dan heb ik liever een wat langere reistijd en een goed gastgezin, dan dicht bij school en geen goed gastgezin! Hellen zei: in Ghana kun je niet alles goed hebben, en daar heeft ze denk ik ook wel gelijk in.

31-10-2007
Woensdag nam Mary me mee naar haar huis, dit was nog eens een half uur verder lopen, maar zeker de moeite waard. Onderweg zie je zoveel en zij weet alle weggetjes dus dat is erg handig.
We kwamen op de terugweg langs een 'kapsalon', dit blijkt van een dochter van Mary te zijn. We lopen naar binnen en Mary laat uitgebreid haar haar wassen, laat krullers zetten, en het helemaal in model brengen. Al met al anderhalf uur verder. Maar tijd speelt hier geen rol, dus maak ik me ook maar niet druk. In diezelfde 'kapsalon' verbaas ik mij over het feit dat ze hier nepnagels op hun tenen doen! En ze dan in de mooiste kleuren laten lakken.

01-11-2007
Donderdag ben ik weer vroeg op school en merk dat ze wat achter de school gaan bouwen. Dit blijken WC's voor de kids te zijn. De behoeften worden tot nu toe nog op 3 afwasteiltjes gedaan, in de buitenlucht. Je kan wel nagaan, 50 kinderen, 3 teiltjes, hoe hygienisch dat is!
Verder is er naast de school nog een ruimte die gebruikt wordt als kerk. In maart wordt die ruimte ook van de school en wil Mary hier slaapruimte voor de kids bouwen. Dit lijkt mij echt een super plan, want de ruimte die ze nu tot haar beschikking heeft is echt te klein.
Mary, een andere 'juf' met haar baby van 10 maanden en ik gaan met de chauffeur die de kids elke ochtend brengt, in hetzelfde busje weg. Mij is nog niet duidelijk waarheen. Al snel blijkt dat we meer vierkante betonnen blokken op gaan halen om de WC's te bouwen, dit doen we in een dorpje ongeveer 10 kilometer buiten Kumasi. Weer verbaas ik me, want een baby van 10 maanden, niet vast in een busje? Nee hoor, die laten we gewoon lekker vrij rondkruipen. Dat kennen ze hier echt niet, buggies, maxicosi's enz. Kinderen gaan hier gewoon op de rug overal mee naar toe.

02-11-2007
Vrijdag komt Renate bij mij! Op school heb ik het al verteld en iedereen is erg enthousiast, Mary vraagt heel verbaasd: komt ze maar 1 keer? Dus haal ik Renate rond 11 uur op van het trotro station. Het is echt super druk in de stad, het verkeer ligt bijna stil dus het duurt even voor we weer op school zijn. De kinderen verwelkomen Renate even hartelijk als mij en vinden het geweldig! Na een uurtje vertrekken we weer om de stad in te gaan. Even wat eten, geld wisselen en gewoon wat rondkijken!

Heb helaas nog steeds geen computer gevonden waar ik mijn fotokabeltje in kan doen, dus nog steeds geen foto's helaas!