Cape Coast

26-11-2007
Hoi lieve iedereen! Zoals sommigen misschien al is opgevallen, staan er eindelijk foto's op mijn site! De foto's staan als het goed is bij de bijbehorende verhalen, dus jullie moeten de verhalen even bij langs als jullie ze willen zien! Aangezien het erg lang duurt om foto's vanaf hier op mijn site te zetten (2 uur voor 3 foto's) stuur ik ze via de mail naar Sandra in Turkije en zij zet de foto's dan op mijn site! Heel lief!

19-11-2007
Vandaag weer dagje kliniek. Vorige week heb ik 5 cedis betaald voor een uniform, wat ik vandaag als het goed is krijg. Na aan wat collega's gevraagd te hebben of iemand weet waar ik mijn uniform kan vinden, hoor ik dat de andere vrijwilligster hem heeft. Aangezien die er niet is vandaag, voor mij geen uniform. Het is weer een lange ochtend, vooral veel zitten en wachten. Totdat er iemand binnenkomt en verteld dat er een baby in de auto is geboren. Dit blijkt niet heel erg te zijn, want er is geen paniek. Rustig pakt de verloskundige wat spullen bij elkaar (navelklem, schaar) en loopt rustig die kant op. Met mij achter zich aan natuurlijk! De vrouw ligt achterin een taxi, met de baby tussen haar benen. Best appart gezicht. Nadat de baby is afgenaveld, wordt het in een doek aan mij gegeven. De moeder wordt in een rolstoel vervoerd. Ik mag de baby wassen en de verloskundige wacht op de placenta. Daarna moet de vrouw direct in de benen om de vieze spullen op te pakken. Ook krijgt ze flink op haar kop, omdat ze verkeerde spullen (zeep, spons, handdoek) voor haar baby heeft mee genomen. Na deze gebeurtenis blijft het rustig en vertrek ik om 2 uur naar huis.
Mijn gastmoeder is vandaag vertrokken naar een neef die ergens vlakbij Accra woont. Heerlijk rustig!

20-11-2007
Hopelijk komt Alice (de andere vrijwilligster) vandaag wel. Dan heb ik mijn uniform en mag ik hopelijk wat meer doen. We starten normaal om 8 uur 's ochtends en Alice is er nog niet. Gelukkig komt ze dan toch om 9 uur. Het uniform is heel wat maten te groot, XXL, maar dat geeft niet. Toch heb ik nog niet veel meer te doen vandaag. Het is vooral zitten en met Alice kletsen over leuke bezienswaardigheden in Ghana. Na de lunch om 12 uur besluit Alice te gaan, ik blijf nog even. Er liggen 3 vrouwen met weeen, heb dus goede hoop dat ik nog een bevalling zie. Dat heb ik goed ingeschat. Net voor 2 uur bevalt er nog een vrouw. Hierna zit mijn dienst erop en ga ik nog even de stad in. Tegen 5 uur loop ik naar het kantoor van mijn gastvader. Mijn broertje Bright blijkt hier ook te zijn. Ik wacht even op ze en we gaan dan samen naar huis.

21-11-2007
Tegenwoordig ga ik pas rond kwart voor 8 naar de school toe. Het verkeer is op deze tijd redelijk, en hoef dan tenminste geen uur op de kinderen te wachten. Melanie, de vrijwilligster uit Duitsland is er vandaag ook. We gaan samen met Mary naar de markt, helpen koken en spelen met de kids. Erg gezellig! Rond half 3 besluiten we te gaan, Melanie moet naar het STC busstation om buskaartjes te kopen voor Cape Coast en ik ga met haar mee. Met de STC kun je veilig reizen, het is een grote bus met airco.
Me gastmoeder zou gister al terug komen, maar ze belt elke dag dat ze nog een dagje blijft. Ben benieuwd wanneer ze terug komt.

22-11-2007
Ik ga alleen vanochtend naar de school, omdat ik 's middags met Renate heb afgesproken. Mary neemt me mee in het schoolbusje om nog wat materiaal voor de wc's op te halen. Het busje ziet er elke keer slechter uit. Vanbinnen echt helemaal kapot. Ik vraag aan Mary waarom het zolang duurt voordat de wc's klaar zijn. Ze legt uit dat er geen geld is, telkens als ze weer een beetje geld heeft, kan ze weer een onderdeel kopen. Ze hoopt dat de wc's over een paar weken klaar zijn.

Mijn Tante heeft als tip gegeven dat het misschien wel leuk zou zijn als mijn familie en vrienden uit Nederland wat geld in zouden zamelen voor een project hier in Ghana. Dit is natuurlijk geheel vrijblijvend.
Het lijkt mij een leuk idee, om voor de mensen die een kleine bijdrage willen geven dit aan Mary te schenken. Bij Mary weet ik dat het geld goed terecht komt.
Ik heb aan Mary gevraagd waar ze geld voor nodig heeft/waar ze het geld voor gaat gebruiken. Ik heb al eens verteld dat er naast de school een ruimte is die nu als kerk wordt gebruikt. In Maart wordt die ruimte van Mary. Hier wil ze een slaapplek voor de kinderen maken. Dus heeft ze geld nodig voor bedden, matrassen enz. Ook heb ik Mary gevraagd of ze zelf een verhaalte wou schrijven voor jullie, zodat jullie een beetje inzicht krijgen in waar het geld naar toe gaat. Zie hieronder:

Perfect Sacrifice Foundation is a non-profit making non-governmental organization that seeks to promote the welfare of the aged, widows, orphans the needy and variable children through day case teaching and other learning's.
Perfect Sacrifice Foundation was established in February 2006 with about 15 children in the day cary school. Currently there are over 50 children ages between 6 months and 5 years.
Some parents en guardians give a little contribution for feeding of the children in the afternoon, but most don't do this at all.
There is a old decapitated school bus to pick up the children who live a bit far from the school.
There are 8 non-professional teaching staff (including the driver etc) which we find it difficult to pay them since the school is non-profit making.
The school therefore need your appreciate kindness to supply us with the following logistics:
1. Mattresses, Mats
2. Bowls and Cups
3. Teaching and Learning materials
4. Playing materials, toys, balls etc.
5. Clothes
6. Basic infrastructure, learning and restingrooms, kitchen an administrative office.

De geheel vrijblijvende! bijdrage kunnen jullie storten op rekeningnummer: 8161872 t.n.v. M. Bezuijen. Onder vermelding van Project School Ghana.

Rond 1 uur ontmoet ik Renate in de stad. We zitten de hele middag achter internet, ivm de foto's. Voor het donker wordt gaan we naar huis. Ook mijn gastmoeder is inmiddels thuis gekomen. We eten gekookte Yam (geen rijst) en gaan vroeg slapen.

23-11-2007
Vandaag staan we vroeg op. We hadden ons voorgenomen om om 6 uur naar Cape Coast te vertrekken, dit wordt uiteindelijk 7 uur. Het nadeel van de Trotro is, dat ie niet op een vast tijdstip vertrekt, maar net zolang wacht totdat hij goed vol zit. Uiteindelijk is het dus goed half 9 voordat we echt vertrekken. Na een reis van 4 uur komen we aan in Cape Coast. We worden direct van alle kanten overvallen door taxi-chauffeurs die ons maar al te graag ergens heen willen brengen. Ze lijken niet te begrijpen dat we gewoon willen lopen. We vinden onze weg naar zee en ontmoeten daar Melanie en haar vriendin. Hun slapen bij Ghanese jongens die ze ontmoet hebben, wij zoeken een hostel op. Na ons omgekleed te hebben, bikini aan, vermaken we ons die middag op het strand en in de zee. Heerlijk. De golven zijn erg hoog en sterk, maar als je door de branding heen bent, kun je heerlijk dobberen.
's Avonds eten we bij een restaurant aan het strand. Na het eten gaan we lekker op het strand zitten, genieten van de zee.

24-11-2007
Rond 9 uur verlaten we ons hostel, om een ontbijt op straat op te zoeken. We vinden een plek waar we heerlijke omelet met brood krijgen. Daarna gaan we op zoek naar een tas. We vinden allebei 1 en betalen uiteindelijk na wat onderhandelen 11 cedis voor 2 tassen in plaats van 19 cedis.
Hierna bezoeken we Cape Coast Castle. We mogen eerst het museum bekijken en krijgen dan een rondleiding. Erg indrukwekkend, we zien de slavencellen. Eerst van de mannen en dan van de vrouwen. In kleine donkere ruimtes worden onmenselijk veel slaven gevangen gehouden. Bij de vrouwencellen wordt verteld dat de vrouwen hun baby's dood tegen de muur sloegen, om hun van het lijden te verlossen.
Verder de middag verblijven we weer op het strand, helaas is de stroming te sterk vandaag, dus echt zwemmen kunnen we niet.
's Avonds vermaken we ons tot ongeveer half 12 op het strand, er komen 2 Ghanese jongens muziek maken en gaan daarna lekker slapen.

25-11-2007
Vanochtend gaan we naar Kakum National Park. Na een trotro gevonden te hebben vertrekken we. Het is een half uur/3 kwartier rijden. Om half 11 komen we aan en moeten tot 11 uur wachten, tot de volgende excursie begint. We zijn gelukkig niet met een heel grote groep. Na eerst een eindje te lopen komen we bij de houten touw brug. De excursie heet dan ook Canopy walk. De 'brug' is 350 meter lang en 40 meter hoog. Het is echt prachtig hier en heel bijzonder om zo hoog tussen de bomen door te lopen. Na de excursie eten we wat bij het restaurant en proberen dan een Trotro terug te pakken. Er rijden een aantal Trotro's voorbij, maar allemaal prop vol. Dan komen er nog 3 Duitse meiden die ook terug moeten naar Cape Coast en we besluiten om met z'n vijfen een taxi te nemen. Na wat onderhandelen met de taxichaufferu worden we het eens over de prijs. Om kwart over 2 komen we aan in Cape Coast. Eigenlijk willen we nog wel even naar de zee, maar i.v.m. de tijd die we nog nodig hebben om terug te gaan naar Kumasi besluiten we dit maar niet te doen. We hebben een goede terugreis, het is donker als we in Kumasi aankomen. Aangezien het niet veilig is om in het donker te reizen, besluit Renate om nog 1 nacht bij mij te blijven.